شهرت روایی، عملی و فتوایی

در جمع‌بندی این بحث به بیان عبارت مرحوم شیخ انصاری درباره حجیت شهرت فتوایی، اکتفا می‌کنیم که در کتاب رسائل، با این عبارت آغاز می‌کنند که «و من جمله الظنون التی توهم حجیتها بالخصوص الشهره فی الفتوى . . .».

البته این مطلب در بسیاری از شهرت‌های دیگر هم وجود دارد و از جمله آن شهرت حدیث است که می‌گویند، ضعف سند را جبران کرده و یا اعراض مشهور از حدیث معتبر، اعتبار آن را در مقام فتوا یا غیر آن، مخدوش کند.

دیدیم که هیچ کدام از دلایل مربوط به شهرت را، اعم از روایی، عملی و فتوایی نمی‌توان برای اثبات آن پذیرفت، مگر در نوعی خاص از قضاوت، آن هم در حل تعارض بین نظر دو حاکم (قاضی). در نتیجه انواع شهرت نهایتاً مفید ظن بوده و قاعده کلی ظنون خارج نیستند.

(((ورود به فهرست جلسات شهرت)))