آن گونه که محققین می‌گویند، محدثین و فقها تا زمان سید احمد بن طاووس یا شاگردش مرحوم علامه حلی، احادیث را به دو قسم تقسیم می‌کردند.

تقیه از جمله مواردی است که جمعی از علما، احادیث مخالف مشهور یا مخالف نظر فقهی خود را حمل بر آن کرده‌اند در حالی که برای این کار مبانی لازم است که جنبه علمی داشته باشد که ما ضمن نکاتی در جلسات علم الحدیث آن‌ها را مطرح و بررسی نمودیم.

در جمع‌بندی این بحث به بیان عبارت مرحوم شیخ انصاری درباره حجیت شهرت فتوایی، اکتفا می‌کنیم که در کتاب رسائل، با این عبارت آغاز می‌کنند که «و من جمله الظنون التی توهم حجیتها بالخصوص الشهره فی الفتوى . . .».