آیة الکرسی و فضائل آن - جلسه ۱۷
$
* برای باز گرداندن کسی که به قهر رفته است:
۱۶/۱۴ (…)- الفقیه (ح ۳۵۴۵): روی عن معاویة بن عمار عن أبی‌عبداللهj قال: «ادْعُ بِهَذا الدُّعاءِ لِلْآبِقِ وَ اکْتُبْهُ فی وَرَقَةٍ: «اللَّهُمَّ! السَّماءُ لَکَ وَ الْأرْضُ لَکَ وَ ما بَیْنَهُما لَکَ. فاجْعَلْ ما بَیْنَهُما أضْیَقَ عَلَی فُلانٍ مِنْ جِلْدِ جَمَلٍ، حَتَّی تَرُدَّهُ عَلَیَّ وَ تُظْفِرَنی بِهِ» وَ لْیَکُنْ حَوْلَ الْکِتابِ آیَةُ الْکُرْسیِ مَکْتوبَةً مُدَوَّرَةً، ثُمَّ ادْفِنْهُ وَ ضَعْ فَوْقَهُ شَیْئاً ثَقیلًا فی الْمَوْضِعِ الَّذی کانَ یَأْوی فیهِ بِاللَّیْلِ.»
* ترجمه:
ابوعبدالله (امام صادق)j فرمودند: «بخوان به این دعا کسی را که به حالت خشم رفته است و بنویس آن را در کاغذی: «بارالها! آسمان برای تو است و زمین برای تو و آن‌چه بین آن دو است برای تو. پس آن‌چه بین آن دو است را بر او از پوست شتر تنگ‌تر قرار ده تا او را بر من باز گردانی و مرا به او مظفر گردان» و آیةالکرسی اطراف نوشته به صورت مدور نوشته شده باشد، سپس آن را در محلی که شب در آن می‌خوابد، دفن کن آن را و بالای آن چیز سنگینی قرار بگذار.»
* بررسی سند:
این حدیث را شیخ صدوق به طریق خود از معاویة بن عمار که از ثقات است، روایت کرده است.
طریق شیخ در الفقیه به معاویة بن عمار به واسطه پدرش و محمد بن حسن بن احمد بن ولید از سعد بن عبدالله و عبدالله بن جعفر الحمیری جمیعا از یعقوب بن یزید از صفوان بن یحیی و محمد بن ابی‌عمیر است که همه این طرق معتبر است.
* شرح:
– آبق از ریشه ابق و اباق یعنی رفتن در حال خشم است. آبق کسی است که به خشم و قهر رفته است و به همین جهت بوده که به بنده‌های فراری و نیز فرزندانی که از خانه فرار می‌کردند، آبق می‌گفتند.
– ظفر به معنای ناخن است و تظفرنی به یعنی او را به چنگال من باز گردان که کنایه از به دست آوردن کسی است که از انسان به قهر رفته است.
– اضیق علی فلان من جلد جمل کنایه از آن است که چنان شرایط بر او سخت و ناگوار شود که ناچار به بازگشت شود.
و صلی الله علی محمد و آله
