$
امروز دومین حدیث را درباره طالقان روایت میکنیم که عملاً مطلب جدیدی نسبت به روایت قبل ندارد، اما در ضمن بررسی عرض خواهم که چرا جداگانه به آن میپردازیم.
اما روایت؛
* ترجمه روایت:
از امیر مؤمنان سلاماللهعلیه روایت شده است که فرمودند: «وای بر طالقان. در آن گنجهایی است که نه از طلا هست و نه از نقره، بلکه افراد مؤمنی است که خدا را چنان که شایسته معرفت او است، میشناسند و آنها همچنین یاران مهدی در آخر الزمان هستند.»
* منابع:
در بین محدثین مکتب اهل بیت علیهمالسلام، این حدیث را برای اولین بار مرحوم علی بن عیسی الاربلی که از محدثین قرن هفتم است، در کتاب کشف الغمه (ج ۲، ص ۴۷۸) روایت کرده است.
در بین روات مکتب خلفا نیز متقی هندی در قرن دهم و در کنز العمال (ج۱۴، ص ۵۹۱) این حدیث را روایت کرده است.
هر دو اینها هم از کتاب الفتوح احمد بن اعثم کوفی (ج۲، ص ۳۲۰) روایت کردهاند، لذا منبع اصیل ما در این حدیث، کتاب الفتوح است.
* بررسی سندی:
همانطور که عرض کردم، علی بن عیسی الاربلی که از محدثین مورد اعتماد امامیه است در قرن هفتم است، تصریح دارد که مطلب خود را از کتاب الفتوح گرفته است. ابن اعثم، صاحب کتاب الفتوح (قرن ۲ و ۳) از محدثین و مورخین پیرو مکتب خلفا است. ایشان این مطلب را که جنبه پیشگویی و خبر از غیب آینده دارد و در نتیجه سند محکمی میخواهد، به صورت مرسل از امیر مؤمنان سلاماللهعلیه روایت کرده است. در نتیجه نمیتوان به این خبر اعتماد کرد و آن را معتبر دانست.
* توضیحات:
این روایت در اصل اشارهای به بخشهایی از حدیثی دارد که جلسه قبل روایت کردم و مطلبی اضافهتر از آن ندارد که بخواهم مصدع اوقات شوم. علت این هم جداگانه به آن پرداخیم قدمت این حدیث مختصر نسبت به آن حدیث مفصل قبلی بود که هر چند معتبر نیست، اما به جهت همین قدمت، نسبت به حدیث قبل قابل توجهتر است.
این نکته را هم به بهانه این روایت اضافه کنم که بعضی از احادیث جعلی، عملا ترکیبی از احادیث معتبر و غیر معتبر قبلی، به علاوه مطالب جدید است که نسبت اینها در احادیث مختلف متفاوت است. البته عرض من این نیست که این دو حدیث قطعا جعلی است، خیر، فقط بهانهای شد که این مطلب را عرض کنم.
و صلی الله علی محمد و آل محمد