تصریح یکی از علمای متأخر یا بعد از آن

این تصریح به دو روش ممکن است برای متأخرین حاصل شده باشد، حسی یا حدسی.

آن دسته از تصریحاتی که حسی یا قریب به حس باشند، مانند مورد قبل است یعنی می‌توان به آن اعتماد کرد، مانند توثیق این بزرگان نسبت به علمای هم‌عصر یا نزدیک به عصر خودشان، اما اگر حدسی باشند، از جهت رجوع به اهل خبره می‌تواند معتبر باشد و این در رجوع جاهل به عالم یا همان غیر متخصص به متخصص است و نه عالم به عالم، که اکثریت قریب به اتفاق علما آن را نمی‌پذیرند و در باب اجتهاد و تقلید مورد بررسی قرار می‌گیرد که حق هم همین است.

توثیقات افرادی مانند ابن داود، علامه حلی، شهیدین و امثال ایشان از روات و اصحاب ائمه علیهم‌السلام از این دسته است.

البته ناگفته نماند که اگر این افراد دلیل استنباط خود را فرموده باشند، برای متخصصان هم مورد استفاده خواهد بود.