با توجه به مطلب مرحوم نجاشی و تنها استثنایی که داشت، هر آنکه از جعفر بن بشیر روایت کند است، ثقه است، البته ثقه درجه ۲، اما هر که از او روایت کرد را نمیتوان به واسطه او توثیق کرد.
اهمیت این قاعده در تعیین تکلیف روات مجهول و مهملی است که بیواسطه، قبل یا بعد از جعفر بن بشیر قرار دارند که با قاعده فوق، توثیق میشوند.