این شهرت یا اجماع اگر در رابطه با وثاقت یا حسن ظاهر افراد یا مخالف اینها بود، به شرط آنکه متهم یا مشکوک نباشد، بنا بر سیره عقلا، قابل قبول است.
به بیان بهتر اگر شهرت بین افراد صالح و دقیق بود، در پذیرش حسن ظاهر یا خلاف آن مقبول است، به شرط آنکه این شهرت یا اجماع، بر اساس حس یا قریب به حس باشد و شهرت و اجماع ناشی از حدس، در اینجا نیز مانند شهرت فتوایی یا شهرت عملی، معتبر نیست.
همینطور اگر ما دلیل محکمی بر توثیق یا تضعیف فردی داشتیم، اصلاً نوبت به شهرت نمیرسد که بخواهد عرض اندام کند.