ثقه کسی است که به دلیلی، سخنش در نقل خبر، قابل اعتماد باشد و توثیق، مطلبی است که به واسطه آن مستقیم یا غیر مستقیم بتوان فردی را در نقل سخن، اطمینان‌آور کرد.

به راوی می‌گوییم که نام او در کتب رجالی هست، اما مدح و ذمی درباره او وجود ندارد و به سایر شواهد نیز نتوان درباره او اظهار نظر کرد.

راوی که نام او در کتب رجالی موجود نیست و به هیچ عنوانی هم نمی‌توان درباره او اظهار نظر کرد.

راوی است که دلیلی بر ضعفش باشد، به گونه‌ای که نتوان به گفته او اعتماد کرد. بعدها عرض خواهیم کرد که غیر امامی بودن، همواره به معنای ضعف راوی نیست.

حدیثی که در مجموع انتساب آن به معصوم علیه‌السلام معتبر باشد.

حدیثی که در مجموع انتساب آن به معصوم علیه‌السلام معتبر نباشد.

حدیثی است که چند نفر آن را مستند به حس نقل کرده باشند به گونه‌ای که احتمال تبانی آن‌ها بر کذب وجود نداشته باشد و به خودی خود یا به قرائن داخلی یا به قرائن خارجی، مفید یقین و صدق باشد.

خبری است یک یا چند نفر آن را نقل کرده‌اند، اما به تواتر نرسیده است.