این مورد دقیقاً همان کاری است که یک مجتهد رجالی در بررسی‌های خود باید انجام دهد، یعنی وسع متعارف خود را به کار گرفته و با بررسی شواهد و قرائن، اعم از روایات، توثیقات متقدمین و متأخرین و افراد بعد از آن‌ها، شهرت، اجماع، تاریخ و سایر اطلاعات، فردی را توثیق یا تضعیف کرده و […]

فارغ از بحث‌های مفصلی که درباره تعداد اصحاب اجماع، وجود دارد، به نظر می‌رسد فایده عملی چندانی در آن نیست، چرا که عرض شد فرمایش مرحوم کشی، به نوعی توثیق همه این ۲۲ نفر است. ما در این‌جا به اختصار، تنها به چند نکته کاربردی اشاره می‌کنیم. علاقه‌مندان به مطالعه بیش‌تر به کتب مربوط مراجعه […]

با توجه به مطلب مرحوم نجاشی و تنها استثنایی که داشت، هر آن‌که از جعفر بن بشیر روایت کند است، ثقه است، البته ثقه درجه ۲، اما هر که از او روایت کرد را نمی‌توان به واسطه او توثیق کرد. اهمیت این قاعده در تعیین تکلیف روات مجهول و مهملی است که بی‌واسطه، قبل یا […]

همان است که درباره جعفر بن بشیر گفته شد، با ین تفاوت که ظاهرا این توثیق کاربرد عملی ندارد.

لازم است در مرسلات و مسندات ابن ابی‌عمیر به این شرح تفصیل قائل شویم:

همان است که درباره ابن ابی‌عمیر گفته شد.

همان است که درباره ابن ابی‌عمیر و صفوان بن یحیی گفته شد.

همان است که درباره مشایخ ثقات عرض کردیم.